Polski rynek telekomunikacyjny jest jednym z najszybciej rozwijających się na świecie. Duży popyt na nowoczesne usługi, w szczególności mobilne, sprawia, że najwięksi operatorzy telekomunikacyjni na świecie z zainteresowaniem spoglądają na działalność tego sektora w naszym kraju, a wielu już znalazło dla siebie tutaj pokaźny kawałek tortu. Niestety, z racji ogromnego kapitału jaki trzeba zainwestować w wejście na ten rynek, dla rodzimych operatorów telekomunikacyjnych nie zostało wiele rynku do zagospodarowania.
Operator telekomunikacyjny – co to?
Operator telekomunikacyjny, to podmiot należący do kategorii „przedsiębiorca telekomunikacyjny”. Jest to podmiot gospodarczy uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej polegającej na dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych, udogodnień towarzyszących lub świadczeniu usług telekomunikacyjnych.
Przedsiębiorca uprawniony do świadczenia usług telekomunikacyjnych, zwany jest dostawcą usług, a uprawniony do dostarczania publicznych sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących, zwany jest operatorem telekomunikacyjnym.
Dostawcą usług i operatorem może być ten sam podmiot.
Kto kontroluje operatorów telefonicznych?
Zasady działalności operatorów telekomunikacyjnych w Polsce reguluje prawo telekomunikacyjne. Instytucjami kontrolującymi są ponadto Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE), oraz samo UKE.
Operatorzy w telefonii stacjonarnej
Aż do końca lat 90 ubiegłego stulecia w Polsce działał tylko jeden operator stacjonarny – Telekomunikacja Polska, która była firmą państwową i monopolistą. Dopiero od 2000 roku inni operatorzy mogą świadczyć usługi, korzystając z infrastruktury TP SA, które obecnie zmieniło nazwę na Orange Polska. W Polsce usługi takie świadczy ponad 100 operatorów, jednak powoli są wypierani z rynku przez firmy, które oferują wirtualne numery stacjonarne w ramach usługi VoIP. Największa firmą oferującą usługę telefonii stacjonarnej poza Orange, jest Netia.
Operatorzy telefonii komórkowej
Rynek telefonii komórkowej w Polsce powstał w 1991 roku, gdy rozstrzygnięto przetarg na przydział częstotliwości dla pierwszej, polskiej sieci komórkowej. Zwycięzcą była Polska Telefonia Komórkową Centertel. Pierwsza usługi telefonii komórkowej została uruchomiona w czerwcu 1992 roku. Obecnie na naszym rynku działa 5 operatorów strukturalnych (posiadających własną sieć nadajników): T-Mobile, Plus, Orange, Play i Aero2.
Poza wyżej wymienionymi, na polskim rynku działa szereg wirtualnych operatorów telekomunikacyjnych. Największe z nich to marki oferowane przez dostawców innych usług telekomunikacyjnych, takich jak telewizja kablowa i cyfrowa, czy internet szerokopasmowy (Cyfrowy Polsat, Netia, Vectra, Toya, nc+, Multimedia Polska, UPC). Wiele marek to z kolei marki operatorów strukturalnych, oferujące usługi oparte na sieci marki głównej (Heyah, nju mobile, Plush). Jeszcze innym typem są marki tworzone przez podmioty niezwiązane z telekomunikacją, będące rozszerzeniem ich dotychczasowej oferty (Virgin Mobile, Wpmobi, MyAvon, GaduAIR, Mobilking, Carrefour Mova, mBank mobile, tuBiedronka, wRodzinie, Red Bull Mobile, Fakt Mobile).
Operatorzy telefonii internetowej
Rynek telefonii VoIP charakteryzuje się obecnie niewielkim stopniem regulacji, dlatego też operatorów jest wielu i ich liczba się szybko zmienia. Poza dużymi graczami, którzy usługi telefonii internetowej oferują jako dodatkową usługę zastępującą tradycyjny telefon stacjonarny użytkownikom domowym, istnieje szereg operatorów oferujących profesjonalne rozwiązania dla firm.
