Filmowa historia Czernicy i Lubomierza: od Krzyża Walecznych do Samych Swoich
W malowniczej Czernicy, znanej z filmowych plenerów, kręcono nie tylko kultowy "Sami swoi". Osiem lat wcześniej Kazimierz Kutz odkrył te tereny dla swojej debiutanckiej produkcji "Krzyż walecznych". Jakie tajemnice kryją te miejsca i jak wyglądała praca na planie tego filmu? Przenieśmy się w czasie i przestrzeni, aby odkryć historię pełną pasji i wspomnień lokalnych mieszkańców.
  1. Film "Krzyż walecznych" Kazimierza Kutza kręcono w Czernicy i Lubomierzu.
  2. Sceny kręcono m.in. na bocznicy kolejowej i przy drodze z Czernicy do Wojnowic.
  3. Produkcja wymagała licznych powtórek i skomplikowanych efektów specjalnych.
  4. W filmie wykorzystano budynki dawnej roszarni, obecnie Wojskowe Zakłady Łączności 2.

W filmie „Krzyż walecznych” Kazimierza Kutza, nakręconym w 1959 roku, zobaczymy trzy nowele – „Krzyż”, „Pies” i „Wdowa”. Film, oparty na opowiadaniach Józefa Hena, opowiada o losach żołnierzy I Armii Wojska Polskiego podczas II wojny światowej i tuż po niej. Warto podkreślić, że Kazimierz Kutz wybrał plenery Czernicy i Lubomierza na miejsce akcji, co nadało filmowi niepowtarzalny klimat.

Jednym z mieszkańców, który miał okazję obserwować prace na planie filmowym, był Józef Koprowski z Miłoszyc. Pan Józef przyjechał do Miłoszyc w 1948 roku z Hrebennego, a w 1959 roku, mając 18 lat, mieszkał blisko stacji kolejowej. Z ciekawości wybrał się do Czernicy, aby zobaczyć, jak wygląda produkcja filmowa. „Byłem ciekaw, jak wygląda praca na planie. Wsiadłem na rower – do dzisiejszego dnia lubię zresztą jeździć na rowerze – i pojechałem do Czernicy” – wspomina pan Józef. Opisuje, jak filmowcy przywieźli kilka powypadkowych wagonów, aby stworzyć realistyczne tło działań wojennych. Sceny powtarzano nawet kilka razy, a prace nad detalami, takimi jak połączenie spłonek czy polewanie benzyną krzaków, były czasochłonne.

W pierwszej noweli „Krzyż” poznajemy Franciszka Sochę, granego przez Jerzego Turka. Młody chłopak, wyśmiewany przez otoczenie, zgłasza się do wojska, gdzie odkrywa w sobie odwagę i heroizm. Za swoje czyny zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego powrót do rodzinnej wioski po pięciu latach nieobecności jest pełen nadziei na odzyskanie szacunku. Niestety, zastaje tylko zgliszcza i dowiaduje się, że wszyscy mieszkańcy zostali zabici przez Niemców. To wydarzenie odbiera mu motywację do dalszej walki.

W filmie wykorzystano także budynki dawnej roszarni, gdzie podczas II wojny światowej produkowano klamry do niemieckich pasów wojskowych. Obecnie jest to siedziba Wojskowych Zakładów Łączności 2, gdzie projektuje się i produkuje sprzęt łączności dla polskiego rynku zbrojeniowego.

Odkrywanie historii filmowych plenerów Czernicy to nie tylko powrót do przeszłości, ale także okazja do refleksji nad tym, jak wiele zmieniło się przez lata. Dla mieszkańców to także powód do dumy, że ich malownicza okolica stała się tłem dla ważnych momentów polskiego kina.


Wg inf z: Powiat Wrocławski